Аманджулов Аманқос Әбдірұлы

Рейтинг:

Мұнай саласының ардагері, «Чернобыль қаһарманы», «Қазақстан мұнайына 120 жыл», «Қазақстан мұнайына 125 жыл» мерекелік медальдарының иегері

«Елім» деп соққан жүрек

Мылтығымыз оқтаулы
  Ел қорғауға.
  Қайратымыз сақтаулы
  Келген жауға», – деп Ілияс Жансүгіров айтқандай, белі кетсе де беделін төмен түсірмей, найзасы сынса да, намысын бермеген аталарымыз үшін ерлік пен ел қорғаны, елдің тыныштығы мен ішкі тұрақтылықты бірінші орынға қойған. Тұлпарының айлап тартқан айылы босамаған сол бір жаугершілік замандары ердің мәртебесін бірінші орынға қойған аталарымыздың бізге мұра етіп қалдырып кеткен қайсарлығы, ержүректілігі мен табандылығы қазіргі таңда да өз өзектілігін жойған жоқ. Оны біз көзімізбен көріп, газеттерден оқып, теледидардан көріп те жүрміз. Батырлық келбеті
ерліктің нышанына айналған Бауыржан Момышұлы: «Өмірдің рахатын надан көреді, азабы ердің сыбағасы», – дейді. Бұл сөздің астарында өмірден қор болып өту емес, ел үшін еткен еңбек мәңгілікке ел жүрегінде қалатындығы, өмірге ер болып келдің бе, ел қорғаны жолында, ел мүддесі жолында еңбек ету әр азаматтың міндеті ретінде айтылған. Міне, бір ауыз сөз арқылы ер азаматтардың халық мүддесі жолында қызмет ету міндетін айқындап кетеді.
     Біздің бүгінгі кейіпкеріміз де, ел мүддесі жолында қызмет етіп, Чернобыль апатының залалсыздандыру аймағында болып, халыққа қар

сы атылған оқты өз кеудесімен жауып, қазіргі таңда денсаулығына байланысты ІІ топтағы мүгедек болып отырған, тәні жарымжан болғанымен жүрегінде елге, жерге деген махаббат оты жалындап жатқан, жасаған ерлігі мен қайсарлығы өскелең жасқа өнеге етіп айтып, үлгі етіп көрсетерліктей тағылымы мол жаужүрек азаматтарымыздың бірі – Аманджулов Аманқос Әбдірұлы.
  Аманқос Әбдірұлы 1953 жылдың 4 маусымында Түрікменстан Республикасының Шарджоу облысы, Қарабек ауданы, Большевик елді мекенінде дүниеге келді. Қазіргідей шекара бөлінісі жоқ, кеңес одағындағы барлық халықтың ынтамақтаса тіршілік етіп жатқан шағында сол түрікмен жерінде балалығын өткізіп, сол жақта мектеп табалдырығын аттады. Өзге жерде болса да, бойында батыр халықтың қаны айналып жатқан әкесі перзентінің бойына елдіктің, патриоттық сезімнің және батылдықтың нұрын себе білді.     1960 жылы Большевик селосындағы 10 жылдық білім беретін мектептің 1-сыныбына қабылданып, 10 жылдық мектептің 9-сыныбын аяқтап шыққан соң, атажұртқа табан тірейді. Ата табанының ізі қалған сол кездегі Шымкент облысы Жетісай ауданы Қараөзек ауылына қоныс аударып, білімін осы жердегі Қараөзек ауылындағы Ы.Алтынсарин атындағы мектепте жалғастырып, осы жерден бітіріп шықты.
  Мектепті бітіріп шыққан соң, сол кездегі талап бойынша, оның үстіне ауыл шаруашылығындағы мамандықтарға сұраныстың да жоғары болып, бедел биігінен түспей тұрған кезінде болашағын ауыл кіндігімен байланыстырған Аманқос Әбдірұлы 1970 жылы Мақтаарал ауданындағы «Ауылдық кәсіптік-техникалық училищесіне» оқуға түсіп, 1972 жылы «тракторист-шофер» мамандығы бойынша білім алып шықты.
  Жанарында жалын атқан жас енді тіршілік диірмен тасындай айналып кете барамын дегенде Отан алдындағы борышы қол бұлғап шақырып, Кеңес әскері қатарында Бурят Автономиялық Кеңестік Социалистік Республикасы, Петровск қаласында өтеп келді. Елге келген соң, өзі білім алған жүргізушілік бағытында еңбек жолын бастап, 1974-1983 жылдар аралығында жүргізуші, тракторшы болып қызмет атқарды.
  Кейінгі жылдары отбасын құрып, Маңғыстау облысы Жетібай ауылына көшіп келді. Бұл жақта да өзінің оң жамбасына келетін механиз

аторлық жұмысын жалғастырып ауылдағы техникалық қызмет көрсету станциясына моторист болып орналасты.
  Темір техниканың тілін білетін жас, өзінің іскерлігінің арқасында және ортаға еркін араласып кететін ашық мінезінің арқасында жұмыстастары арасында аға Аманқосқа айналып үлгерді. Осылайша, бір отбасының отағасына айналып, саналы ұрпақ тәрбиесі жолында адал еңбек етіп келе жатқан Аманқос Әбдірұлы 1987 жылы жұмылдыру жұмыстары бойынша қайтадан әскерге шақырды. Өйткені Чернобыль апаты сол бір жылдардың қаралы жылдарына айналдырған ауыр, қауіпті ядролық станция еді. Сол бір шыққан апатты жоюға барлық республикадан ең таңдаулы мамандарды шақырып жатқанда, қазақ елінен залалсыздандыру жұмыстары кейіпкеріміз де кете барды.
     Осылайша, 1987-1988 жылдар аралығында Украинадағы Чернобыль атом электр станциясындағы апаттың зардаптарын жою бойынша қызметтік міндеттерін абыроймен атқарып елге оралды. Елге келген соң «МаңғыстауМұнайГаз» мекемесіне қарасты «Жетібай технологиялық көлік бөлімі» (ЖУТТ) мекемесіне слесарь болып жұмысқа орналасты.
     Бірақ, бірақ демесімізге бола ма?! Сол бір Чернобыль апатының залалын жою кө

птеген адамдардың өмірін қиған, көптеген жанның өмірін азапқа айналдырған өлім мекені еді. Сол бір қызметті қауіпті екенін біле тұра, еркек тоқты ел үшін құрбандық екенін тағы бір мәрте мойындай да біліп, өзінің ісі, өмірі арқылы елдіктің, ерліктің үлгісін көрсете біліп барған бір жылдық қызметі Аманқос Әбдірұлының өміріне залалын тигізбей қоймады. 1992 жылы денсаулығына байланысты жұмысын тоқтап, ІІ топтағы мүгедектікке шығып, өмірлік зейнеткерлік демалысқа қалды.
Тағдыр тасы кенет сынса да, табандылықты серік еткен Аманқос Әбдірұлы қазіргі таңда Маңғыстау облысының Қарақия ауданы Мұнайшы ауылында жастарды Отанды сүюге шақырып келді.
Өмірін ел қауіпсіздігіне арнаған Аманқос Әбдірұлы ерлігі, жауынгерлік батылдығы үшін көптеген марапаттарға ие болды. Атап айтар болсақ:
«Чернобыль апатының салдарын жоюшы - 35 жыл» естелік медалі;
«Ядролық апатқа 30 жыл» ұлттық мерекелік медалі;

«Чернобыль қаһарманы» мерейтойлық медалі;
«Қазақстан мұнайына 120 жыл» мерекелік медалі;
«МаңғыстауМұнайГаз» акционерлік қоғамына 60 жыл» мерекелік медалі;
«Қазақстан мұнайына 125 жыл» мерекелік медалі;
«Қарақия ауданына 50 жыл» мерекелік төсбелгісімен марапатталды.
Аманқос Әбдірұлы – қазіргі таңда бір әулеттің ізін жалғап отырған отбасында арқа сүйер азамат, асқар тау әке. Жары Тоқсанова Салқын Сұлтанқызы екеуі дүниеге төрт перзент әкеліп, тәрбиелеп өсіріп, олардан тараған 7 немере сүйіп отырған бақытты ата-әже.
Денсаулығын ел қауіпсіздігі жолында құрбан етсе де, еңсесін тік ұстап, тағдыр тайталасында жеңімпазы болып шығып келе жатқан Аманқос Әбдірұлының деніне саулық, отбасына амандық тілейміз!