Саматов Рамазан, Саматова Шәрбан

Рейтинг:

Ұрпағына ұлықты жандар

Жақсы адамның жақсы ісі – кейінгі ұрпағына үлгі-өнеге. Сонау қиын-қыстау заманда дүние есігін ашып,

өмірдің соқпақты жолдарынан өткен жандардың бейбіт күнді қалай аңсағаны белгілі. Болашақ ұрпағы үшін жандарын пида етіп, жұмыстың ауырлығына қарамай, күн-түн демей еңбектеніп, сол адал еңбектің арқасында дүниеге әкелген әрбір перзентін аялап, оқу-білімге бағыттап өсіріп-жетілдірді
Ауыр жылдардың зардабын сонда да болса ұрпағына тереңінен айтпай, сол кезеңдердегі тек елге тигізген, қолынан келген істерін ғана паш етіп, болашақ ұрпақтарын еңбекқор, талапшыл, шыншыл, батыл етіп тәрбиелеп шығарды. Ата-анасының нағыз еңбек адамдары екенін, оның ішінде адалдықтарын көріп есейген перзенттері бүгінгі күні марқұмдардың есімдерін ұлықтап, еске алып, жақсы қасиеттерін кейінгілерге мирас, мұра ретінде тарих бетіне бедерлеуді жөн көреді.
Саматов Рамазан 1907 жылы Павлодар облысының Баянауыл ауданы №8 ауылда дүниеге келген. Еңбек жолын 1929 жылы барлау партиясында кіші жұмысшы болып бастап, 1930 жылы аға жұмысшы болды. 1894 жылы геолог Краснопольский А.А.Майқайың ауылында полиметалл рудаларының кен орнын ашты.

1926 жылы «Майқайың» кен орнында аймақтық геологиялық барлау жұмыстары басталды, онда Саматов Рамазан кенішті игерудің бастауында тұрды. Осыдан кейін 1932 жылы 11 қыркүйекте КСРО «Главцветметзолото» НКТП-ның «Майқайың алтын кен орнын игеруді бастау туралы» бұйрығы шықты. Содан 1937 жылы Александровка өндірістік бригадасына аға бұрғылау шебері болып тағайындалды.
1940 жылы Ұлы Отан соғысы басталғанда, ол біріктірілген алтын өндіру фабрикасының бастығы болып тағайындалды. Екінші дүниежүзілік соғыстың сұрапыл жылдарында ол майдандағы жағдайы тәуелді адамдарды жанқиярлық еңбекке жұмылдыра білді. Ол кезде «Майқайың-Золото» зауыты КСРО Ішкі істер министрлігінің арнайы бас басқармасына бағынатын. Ол 1932 жылдан Бүкілодақтық коммунистік партияның мүшесі болды, оған жазба деректері де куә. Рамазан Саматовтың оқуға мүмкіндігі болмады. 1921 жылы бастауыш мектепті өте жақсы бағамен бітірді. Қанша талапты, білімге ұмт

ылысы зор болғанымен заманы мен уақыты оған дес бермеді. Өзінің табиғат берген батылдығы мен ұйымдастырушылық қабілетінің арқасында өндірісті жетік меңгерді. Өзінің саналылығымен, ерекше іскерлігімен ерекшеленді.
«Майқайың-Золото» кенішінде табаны күректей 40 жыл еңбек етті. Оның еңбегі жоғары бағаланып, «Ерен еңбегі үшін» медалімен (1946 жылғы 12 қыркүйектегі №128876), «Еңбектегі ерлігі үшін» медалімен (16 маусым 1950 ж. №484078) Қазақстан Республикасы Жоғарғы Кеңесі Президиумының Жарлығымен, ССР түсті металлургиядағы ұзақ мерзімді қызметі және мінсіз еңбегі үшін «Еңбек Қызыл Ту» орденімен (1954 жылғы 27 желтоқсандағы №323065) марапатталды. 1948 жылы №10 округ бойынша II шақырылымның селолық кеңес депутаты болды.
Майқайыңдағы барша тұрғындар Саматов Рамазанды қастерлеп, құрмет тұтты. Ол туралы баспасөз беттерінде мақалалар да жарияланды. 1982 жылы «Түсті металдар үшін» рудобақылау газетінде «Даңқты естелік» атты мақала жарияланды. Сондай-ақ 2007 жылы Рамазан Саматовтың туғанына 100 жыл толуына орай ауыл әкімдігінің қаулысымен «Майқайыңға 50 жыл» стеласында оның құрметіне мемориалдық тақта орнатылды. «Майқайың-Золото» комбинаты кәсіпорындарындағы ұзақ мерзімді және мінсіз жұмысы, концентрат өндіру жоспары мен жоспарды орындауға белсенді көмек көрсеткені үшін бірнеше рет КСРО Түсті металлургия министрлігінің Құрмет Грамоталарымен марапатталды. Кеннен металл алуда және социалистік жарыста жеңімпаз атанды.

Рамазан Саматовтың еңбегі КСРО Ішкі істер министрлігінің «Майқайың-Золото» алтын өндіру комбинатының арнайы бас басқармасының тарихында қалды. Соғыс жылдары адамдар күн-түн демей еңбек етті. Осы соғыс және соғыстан кейінгі жылдары зауыттар мен шахталарда негізінен әйелдер жұмыс істеді. Әйелдердің жұмысы өте ауыр болды. Рамазан Саматовтың бірінші әйелі 1912 жылы туған Шашан Ығжан қызы Саматова Мәрияш есімді қыз және Арқаша атты ұлды дүниеге әкелген. Майқайың-Золото комбинатының тау-кен байыту комбинатында жұмыс істеген.
Сұрапыл соғыс және соғыстан кейінгі жылдары шахтада тек әйелдер ғана жұмыс істесе, соның бірі оның екінші жары – Саматова Шәрбан еді. Тау-кен саласының ардагері, «Еңбек ардагері» медалі және І, ІІ, ІІІ дәрежелі «Ана даңқы» ордендерінің иегері Шәрбан Саматова 1923 жылы туған, Шығыс Қазақстан облысы Риддер қаласының тумасы. Ша

хтадағы жер асты жұмысы өте ауыр, бірақ соғыс болып, олар күндер бойы руда арбаларын өз денесімен жылжытып, рельс бойымен қолмен сүйретіп жұмыс істеді. Сол үшін 1979 жылы КСРО Жоғарғы Кеңесі Президиумының атынан ұзақ жылғы еңбегі үшін «Еңбек ардагері» медалімен марапатталды. 1950 жылдан отбасына, бала тәрбиесіне беріліп, 1963-1966 жылдары І, ІІ, ІІІ дәрежелі «Ана даңқы» ордендерімен марапатталды.
     Саматов Рамазан мен Саматова Шәрбан 8 баланы абыроймен өсіріп, өсірді. ІІІ дәрежелі «Шахтер даңқы» орденімен марапатталған Саматов Бекболат Рамазанұлының үшінші ұлы кенші Саматов Рамазанның жолын жалғастырды.
  Сондай-ақ тұңғыш ұлы Саматов Мұрат Рамазанұлы – «Қазақстан темір жолының» еңбек сіңірген қайраткері. Қазіргі таңда Саматов Рамазан мен Саматова Шәрбанның балалары мен немерелері Жаңа Қазақстанның дамуына өз үлестерін қосуда.
  Қашанда қазақ баласы өзінің ата-анасын жоғары қойып, олардың жүріп өткен жолын мақтанышпен еске алады. Солар салған соқпақ жолмен өмір жолдарын жалғайды. Өздерінің игі істерімен есте қалған ардақты жандардың рухы шат болсын дейміз!