Әдетте басқалар жайлы жазу оңай емес. Қалам ұстап, ақ парақ бетіне жол салып кетудің өзіндік машақаты да аз емес. Осы тұлғаның қай қырынан бастап сөз бастасам деп ұзақ толғанасың. Енді бастап келе жатып, кілт тоқтап, оның жүріп өткен жолы жайлы ойланасың. Ел арасындағы салмағы қандай, жалпы қай саланың бағын жағып жүрген пенде екенін бағамдайсың. Жақсыға баға беру дегеннің өзі де қиын. Жайшылықта сол жанмен емен-жарқын әңгімелесіп жүре берер едің, алайда ол жайлы қалам тербеуге келгенде тосылатының жасырын емес.
      Иә, «жақсының жақсылығын айт, нұры тасысын» демей ме қазақ бабамыз. Қай кезде болмасын өзінің баласының жетістіктерімен мақтанатын қазақтың дархан пейіліне жетері жоқ. Әңгімемізге арқау болып отырған Абданбек Мамырбекұлын «Сегіз қырлы, бір сырлы» азамат деуге болады. Бір өзінің бойында талай өнер тұнып жатыр. Адам жанын ұғына білетін психолог. Өмірдің ағы мен қарасын тани білген парасатты тұлға. Шығармашылыққа жаны жақын, өлең-жыр десе күйіп тұратын, ойы орамды, тілі шебер. Ұлттық болмыстың ұлылығын бойына сіңірген ұлағатты тұлға. 
      Абданбек Мамырбекұлы 1984 жылдың 1 қаңтарында Қытай Халық Республикасы, Шыңжан өлкесі, Мори ауданды, Шоқпартас ауылында қарапайым малшы отбасында дүниеге келді. Тағдыр желі ұйытқи соғатын боранда әрдайым қорғанышы бола білген әкесінің есімі - Мамырбек Қожамсейітұлы. Ал анасы Мария Кекілхан ісмер, өте шебер кісі болған. Төл сөңында жүрсе де төл өнердің туын жықпай, қазақ ұлттық болмысымыз қазақы киімдерді, тымақ, тон тігетін ерекше өнер болған. 
      Тектілік пен қабілет қанмен берілетінін ескерсек, Абданбек Мамырбекұлы атасы Қожамсейіт Ошақбайұлы да қара темірді қамырша илеген ұста, темірден түйін түюмен қатар, киіз үйдің ағаш жабдықтарын қолдан жасаған ұста болған. Сонымен қатар, өз дәуірінің етікшісі, бүркітінің томағасын сыпырып, тазысын қансонарда қиядағы қызыл түлкіге салған саятшы, сөзімен де, ісімен де ағайынның арасында беделді бола білген ақсақал болған. Міне, осындай тамырында тектілік бүлкіл қағып тұрған әулеттің баласы да, немересі де жаман болып шығуы мүмкін емес еді. 
      «Әке көрген оқ жонар, ана көрген тон пішер» деген, әке шеберлігі мен ата қабілетін көріп, бойына сіңіріп өскен Абданбек Мамырбекұлы да атасының баулуымен жастайынан өнерге құштар болып өседі. Атасының ақ батасын алып, жанында жүріп, тазы салып, құс ұшырған ол әкесінің бойындағы ұсталық шеберлікті де меңгеріп, араға жылдар салып хас шебер болып шығады.
      Сонымен қатар, ағаштан түйін түюмен қатар, сүйек мүйіз ойма оюын игеріп, қытай елінде өткен барлық қолөнер бұйымдарының байқауында бас жүлдені жеңіп алады. Бас жүлдемен қатар, Қытай елі ішінде осы қолөнердің мұрагерлік құқығын (патент) алады. Қолөнер Абданбек Мамырбекұлының атадан балаға келе жатқан, отбасылық кәсібі десек те болады. Атасы өз заманында осы өнермен танымал болса, әкесі қолөнер бұйымдарын шығаратын үлкен компания ашып, қазақтың ұлттық өнерін қытай нарығы арқылы әлемге паш етеді. Ал, баласы Абданбек Мамырбекұлы осы өнерді қазақ еліне әкеліп, жаңғыртады. 
      Қазақы дәстүрдің қаймағын бұзбай, қазақ үйді де жаңалап, тұтынушыларына ұсына білген Абданбек Мамырбекұлының киіз үй нұсқасы Гиннестің рекордар кітабына енген. Көшіп-қонуға арналған киіз үй мен тұрмыстық қолданыстағы заттар, ат әбзелдері, тігін өнерінен туған ұлттық дүниелері де гиннестер кітабына енді. 
      2016 жылы Қазақстанда өткізілген «Ата мұра – ұрпаққа мирас» атты дүние жүзі қазақтарының ұлттық құрылтайына ұсынылып, аталарымыздың дала заңымен жазылған дала ойындар-байқауында тек жеңіс тұғырынан көріне білді. Сол кезде «Қалықтаған қыран» атты туындысы, қазақ елінің егемендігінің символы көк туымыздағы бүркітпен, бағалы киелі аңдардың мүйізінен жарты жыл уақыт жасап, асқан шеберлікпен көз майын тауысып, бойындағы барлық өнерін салып жасап, отанға деген махаббатын оюмен өрнектеген сол туындысы бүгінгі таңда ұлттық мұражайда сақтаулы тұр.
      2018 жылы атажұртқа оралған Абданбек Мамырбекұлы Жетісу өңіріне қоныстанып, келген бетте өзінің қытай еліндегі кәсібін, ұлттық құндылықтарға толы қолөнер ұйымдарын жасауға кіріседі. Қытай нарығындай үлкен алушылар болмаса да, ұлттық құндылықтарды үйінің төріне алған қазақстандықтарды қолөнер бұйымдарымен қамтамасыз етіп, осы ісі бойынша ізбасар тәрбиелеп, қолөнер ісін сол шәкіртіне тапсырады. Абданбек Мамырбекұлының тағы бір ерекше қасиеті, тәңірдің тарту еткен емшілігі еді. 

•       Бүгінгі таңда Жетісу облысы, Текелі қаласында тұратын Абданбек Мамырбекұлы «Халықаралық қазақ емшілері» қауымдастығының мүшесі, 
• «Қазақстанның Құрметті азаматы», 
• «Қазақстанның халық Қаһарманы» төсбелгілерінің иегері. 

      Абданбек Мамырбекұлы өзім деген жаннан ештеңесін аямайтын мәрт азамат. Кез келген қандасына қолынан келгенше көмегін беруге даяр тұрады. Сол жасаған жақсылығын біреуге айтып жария қылмайды да. Тек оның сондай игі істерін айтып жүретіндер өте көп. Көңілі соққан уақытта жақсы да жайсаң дос-жарларына өлең жолдарын арнап қояды. Өзінің айнымас серігіне айналған қалың дәптеріне оны-мұны жазып жүреді. Қоғамдағы болып жатқан қайсыбір жаңалықтарға назар салып, оған өзіндік үн қосып та отырады. Еш уақытта біреудің кем ісіне немқұрайлы қарамайды, оған қажетінше ақылын айтып, жөнге салуға ұмтылады. Бөтенді кемсітуге тырыспайды. Сонысымен де оны көпшілік сыйлап, құрметтеп, төрден орын ұсынып жатады. Астамсымайды. Өзін басқадан жоғары санамайды. Көшбасшы ретінде жанындағыларға қамқорлығын аямайды. Басқаның жағдайын жақсы түсінеді.
      Осылайша, қазақ елінің дамуына қолөнер кәсібімен үлес қосып, дәстүрлі қазақ емінің қалыптасуында талмай еңбектеніп келе жатқан шипалы қол иесі Абданбек Мамырбекұлы қазақтың екі қызын жар етіп, олардан төрт перзент сүйіп отырған бақытты ата-ана. Қызының үлкені 19 жаста, екінші қызы –7 сынып оқушысы. Ұлы – 5 сынып оқушысы. Кенже қызы Күнбике – қырқынан енді шыққан сәби.
      Осылайша көзі мөлдірегендердің жанарынан жасын тиып, көңіліне қуаныш ұялатуына сеп болып, тайып жығылғанның қолтығынан демеп, күдер үзгеннің үмітін жалғап, қолынан келген ем-домын жасап келе жатқан Абданбек Мамырбекұлының шарапатын көрген жандардың айтар алығыс шексіз.
      Еңбегіңізге табыс, деніңізге саулық, отбасыңызға амандық тілейміз ардақты азамат!