Жыл жаңарып, ғылым дамыған сайын, экономикасы дамыған, демократиялық елдер секілді Қазақстанда азаматтық қоғам дамып келе өткен ғасырдағыдай үкіметке қол жайып жалтақтаған ескі әдістен арылып, нарыққа бейімделген халықтың қамын ойлайтын, әлеуметтік аз қамтылған отбасыларға қолын созып, өзге де қоғам назарынан тыс қалған салалардың бойына қайта қан жүгірткен үкіметтік емес ұйымдар мен қоғамдық қорлар, бірлестіктердің қатары көбейіп келеді. Бұл қуантарлық нәрсе. Өйткені, мемлекеттік, демокаратияның да негізгі күші халық. Тұрғындардың жағдайы жақсы болса елдің де экономикасы көтеріліп, іргесін берік етіп, болашаққа сеніммен дами түспек. 
      Біздің бүгінгі оқырманға таныстырғалы отырған кейіпкеріміз атадан туса да ағайынның қамын ойлап, жалақының емес жалпының жоғын жоқтап, халықтың мүддесін ойлаған азамат, «Шарапатты шаңырақ» қоғамдық бірлестігінің төрағасы Қанатбаев Аманқос Махмутұлы туралы болмақ.
      Аманқос Махмутұлы 1955 жылғы 5 тамызда Қарақалпақстан Республикасы, Хожели ауданында дүниеге келді. Жастайынан пысық, үлкеннің айтқанын тез қағып алатын алғыр да тілалғыш болып өскен ол балалық табанының ізі қалған ауыл іргесіндегі мектептің табалдырығын аттап, білім нәрімен сусындады. Ауылшаруашылықтың тіршілік қазаны бұрқылдап қайнаған сол бір жылдары, елді мекендердегі ұжымдасқан колхоздар мен совхоздарда болатын. Мектепті бітірген жас түлек өмір тірегі болған еңбек жолын 10 сыныпты бітірген соң ауылда «токарь» болып жұмыс жасап, еңбек майданына кірісіп кетті. Әрдайым бір істі бастауға дайын тұратын, өзіне берілген тапсырманы мұқият орындап, жұмысшылардың алдыңғы сапынан көрініуге ұмтылып тұратын жалынды жас, араға жыл салып, 1973 жылы Нокіс мемлекеттік университетіне оқуға түсті.
      Балалықтың бесігінде тербеліп, мектеп табалдырығын аттаған соң әр жұмыр жүректі оқушыда «Өскенде осындай боламын» деп мақтанышпен айта алатын, жүрек түкпірінде менмұндалап жатқан бір арманы болады. Еңбекке ерте араласып, қара жұмысқа ысылып өскен Аманқос Махмутұлының алдына қойған мақсаттары көп еді. Соның бірі – ұстаз болып, шәкірт тәрбиелеу болатын. «Талпынған жетер мұратқа» деген, мектеп бітіруіне болмаса да, өзі қалаған мамандықты оқытатын жоғарғы оқу орнына түскен. Аманқостың үлкен өмірге деген дайындығы, шәкірт тәрбиелеуге деген үлкен жауапкершілікті сезінуі осы жерде жүріп басталды. Ауыл баласының нашар оқитыны жоқ, тек үздік оқуға мүмкіндіктер болмайтыны секілді, білімді де білікті ұстаз болып қалыптасуы үшін көп еңбек ету керек екенін түсінген Аманқос Махмутұлы үлкен өмірге жолдама беретін университет өмірімен белсене араласты. Кісі көңілін жықпайтын, адалдықты алтынға айырбастамайтын, қайсар да өжет мінезді жас әрдайым ізденіп, білім ордасының кітапханаларында жиі уақыт өткізіп, 1979 жылдың жазында білім ордасын «Орыс тілінің мұғалімі» мамандығы бойынша бітіріп шықты.       Шабамын деген тұлпарға таулы жер де жазық, өзі оқып білгенін кейінгі жастарға үйретпек болып, ауылға оралған ұстаз Аманқос Махмутұлының алғашқы еңбек жолы 1979 жылы Қарақалпақстан Республикасы, Бозатау ауданының мектебінде орыс тілінің мұғалімі болудан басталды. Қай шаруаға да қолының ебі бар, икемділігі темірді де иіп алып кететін қабілеті бар Аманқос ағартушылық саладағы қызметін өз дәрежесінде атқарды. Ілім іздеген шәкірттердің жүрегіне білім шамшырағын жаға біліп, жәутеңдеген жанарға үміт отын жаға білді. Жүрегі қалаған саланың қыр-сырына үңіліп, түбі терең тұңғиық ғылымның отын үрлеп жағу үшін өзі де біраз ізденіп, еңбектеніп, жан-жақтылығын дамытқан Аманқос 1981-1982 жылдары Кеңес Одағының әскері қатарында азаматтық борышын өтеп келді.
      Армия – бұлшық еті бұлтыл қағып барған жалынды жасты, қайсар да қайратты, өжет те намысты ұлға айналдырып, намысты етіп тәрбиелеп шығаратын, тасқа салса да жүзі қайтпайтын алдаспандай өткір, өмірде кездескен қандай күрделі қиындық болса да, табандылық танытып, жеңіп шығатын сарбаз етіп тәрбиелейді. Әскерден келген соң білімін одан әрі жетілдірмек болып үлкен қалаға аттанған Аманқос Махмутұлы Ташкент ауылшаруашылық институтының «Зоотехника» факультетін «Құс шаруашылығы» мамандығы бойынша бітіріп шықты. Тұрмыста қажетті кез-келген мамандық та үлкен сұранысқа ие болып тұрған сол кездері, жоғары білім алған жас зоотехник біліктілігін арттыру үшін Мәскеуден «Зоотехник по кормам» бір жылдық курсын алып, Донецк облысынан «Менеджмент в организации производства» жоғары мектебін бітірген ол жұмысқа құлшына кірісіп кетті.
      Өзінің оң жамбасына келетін шаруашылық тізгінін қолына алған Аманқос 1982-2000 жылдары құс фабрикасында зоотехник, бас зоотехник, өндіріс бойынша директордың орынбасары, өнімді тарату бойынша директордың орынбасары, фабриканың басқарма төрағасы қызметтерін абыройлы атқарды. 1992 жылғы 3 наурызда 1991 жылы ауыл қожалығы өнімдерін өндірудегі жетіскен жоғары нәтижелері үшін Қарақалпақстан Республикасының Жоғары Кеңесінің Президиумының «Құрмет Грамотасымен» марапатталды. 2002-2003 жылдары директордың материалдық-техникалық қамтамасыз ету бойынша орынбасары болып қызмет атқарғанда да ұжымдастары арасында өзіне көрсетілген құрметтің төріне көтерілді. Жұмыс барысында уақытпен санаспады, бірнеше жұмысшыларын еңбек етіп жүрген құс фабрикасында өзіне жүктелген міндетті абыроймен атқарып, басшылық тарапынан «Алғыс Хаттар» мен «Грамоталарға» ие болды. Бұл Аманқостың атқарған еңбегі мен адамдық қарым-қатынастарына, фабрика жұмысының алға жылжуына сеп болған, адалдығына берілген оң баға еді.
      Кейінге көз салсақ көз алдымызда көмескіленіп тұратын сонау бір тоқырау жылдары сан жылдар бойы Кеңес Үкіметі қалыптастырған сеңнің көбесін сетінетті. Бір орталыққа бағынған ұжымдық шаруашылықтардың, яғни, колхоздар мен совхоздардың бойынан әл кетіп, қолда барды мүшелерімен үлеске бөліп жатқанда, көптеген мамандықтардың жанары суалып, елдің көбісі «қара қазан, сары баланың» қамы үшін ала дорбасын арқалап, сауда жағалап кетті. Елдігімізді айқындаймыз деп, өз теңгесін соғып, Ата Заңын бекітіп алған соң үкімет халықты жеке кәсіпкерлікке шақырып, осы мақсатта түрлі бағдарламалар шығарып, нарықтық қоғамның келе жатқанын тұрғындарға түсіндірумен болды. Осы кезде үкіметтік емес ұйымдар, өзге де қоғамдық қорлар пердесін түріп, тұсауын кесіп, бірі үкіметтің көмегіне арқа сүйесе, енді бірі мұқтаждық танытқан елге көмек көрсетіп, азаматтық қоғамның қалыптасып келе жатқанын қалың жұртқа аңдатты. 
      Ұстаздық етсе де, үнемі өзін дамытып, ой-шеңберін кеңітіп, теледидар қарап, үнемі қоғамда болып жатқан жаңалықтардан хабардар болып отыратын Аманқос Махмутұлының жүрек түкпірінде, таңғы сәуледей бір ой қылаң берген еді. Ол – қоғамдық бірлестік құру болатын. Еңбек жолының бастауы болған ұстаздық пайымының астында азаматтық қоғамды дамыту, елдің әл-әуқатын көтеру, тұрғындардың саяси көзқарасын түзеп, білімділігін арттыру көптен ойында сараланып, талқыланып, толғағы келіп жүрген іс еді. 2003-2004 жылдары мектепте алғашқы әскери дайындық сабағынан ұстаздық еткен Аманқос жүрек түкпірінде бұлқынып, толғау күбісінде жатқан ойды ақыл-парасат деп аталатын піскегімен пісіп-пісіп жіберіп, 2002 жылғы мамырда «Шарапатты шаңырақ»-деп аталатын қоғамдық бірлестігін құрды.
      Мақсаты – оралмандардың жергілікті ортаға бейімделуіне көмек көрсету, олардың әлеуметтік-экономикалық, саяси, мәдени құқықтары мен бостандықтарын қорғауға қатысты мәселерге қатысу. Қайырымдылық, қамқорлық акцияларын өткізу. Ұлттық өнерді жаңғырту, мәдени-ағарту, патриоттық тәрбиені жүзеге асыруға қатысу болып табылатын қоғамдық бірлестік 2007-2008 жылдары Атырау облыстық ішкі саясат департаменті өткізген әлеуметтік маңызды жобалар конкурсына қатысып, жеңімпаз ретінде арнайы лоттар бойынша жұмыс жүргізді. 2010 жылы «ТШО» ЖШС-інің қаржыландыруымен «Орталық Азия – Евразия Қоры» КҚ өткізген конкурс грантын жеңіп алып, коммерциялық емес ұйымдар үшін ақпараттық-ресурстық орталық ашты. Ауылдық округтерге шығып, азаматтық қоғамды дамыту тақырыбында семинарлар өткізді. 
      Ауыз толтырып айтарлықтай жеңіске жеткен «Шарапатты шаңырақ» қоғамдық бірлестігі 2011 жылдан бері «Бота» қоғамдық қоры гранттары бойынша жұмыстар жасауда. Бірлестік аудандағы коммерциялық емес ұйымдарына жетекшілік етеді, оларға жобаларын орындауда іс жүзінде көмек көрсетеді. Қоғамдық бірлестік азаматты қоғам орнатуда көптеген жұмыстар атқарды, әлі де атқарып келеді. Еңбектері мемлекет тарапына ескеріліп облыс әкімінің «Алғыс Хатттары» мен түрлі деңгейде өткізілген жәрмеңкелерде бірлестіктің жобалары үздік деп танылды. Халықпен етене тығыз қарым-қатынас жасап келе жатқан қоғамдық қордың жасаған игі істерінің жемісі болған және Аманқос Махмутұлының қол жеткізген жетістіктері мен марапаттарына көз жүгіртіп көрсек:
      ✦ 2017 жылы Үкіметтік емес ұйымдарға арналған мемлекеттік сыйлықақының «Демография проблемаларын шешу» аталымы бойынша «Шарапатты шаңырақ» қоғамдық бірлестігінің лауреаты атанды; 
      ✦ Қазақстан Республикасы көші-қон комитетінің Атырау облысы бойынша басқармасынан «Алғыс Хат»;
      ✦ Жылыой ауданы әкімімінің «Алғыс Хаты»;
      ✦ «Теңізшевройл» ЖШС қаржылай қолдауымен Орта Азияның Еуразия қоры іске асырып отырған «Әлеуметтік дамудағы азаматтық қатысу» бағдарламасы аясында ұйымдастырылған «Қауым қажеттілігін бірлесе бағалау, қауым әрекетінің жоспарын жасау» және «Стратегиялық жоспарлау», «Гражданское участие в социалным развитии», «Коммерциялық емес ұйымдарды қалай ашу керек?» тренингтерін табысты аяқтағаны үшін және «Взгляд на развитие сообщества» конференциясына қатысқаны үшін берілген «Сертификаттар»;
      ✦ Облыстық ішкі саясат бағдарламасының мемлекеттік әлеуметтік тапсырыс шеңберінде ҚР Конституциясының 15 жылдығын мерекелеу аясында облыстық әлеуметтік маңызы бар жобалар жәрмеңкесіне қатысқаны үшін - «I Дәрежелі Диплом» және Жылыой ауданындағы КЕҰ-ға институционалды қорғау көрсету үшін ресурстық орталықтың қызметін жетілдіру жобасының маңыздылығы, әлеуметтік салада заманауи технологиялар, инновациялық тарату мен мәселелерді шешудегі жаңашылдығы үшін - «Әлеуметтік бастамалар» аталымы бойынша Диплом;
      ✦ «Азаматтық қоғамның дамуы – еліміздің жарқын болашағының кепілі» - атты көрме қорытындысы бойынша «Селолық жерлердегі азаматтық бастама» және «Сапалы қоғам – болашақ кепілі» жәрмеңкесінен «оралмандарды қолдау» аталымы бойынша Дипломдар;
      ✦ Облыстық IV Азаматтық Форумның аясында өткізілген үкіметтік емес ұйымдардың әлеуметтік жобалар жәрмеңкесінен «Шарапатты шаңырақ» қоғамдық бірлестігінен Диплом;
      ✦ 2011-2012 жылдары «Әлеуметтік инновациялар арқылы қазақстандықтардың өмір сапасын жақсарту» және «Мемлекеттік және үкіметтік емес ұйымдар – Тәуелсіздіктің 20 жылдығымен бірге жаңа байланыс үлгісінде», Жылыой ауданындағы «Әлеуметтік дамуға азаматтық қатысу» бағдарламасының табысты іске асырылуы үшін «Алғыс Хаттар»;
      ✦ Бекет Атаны халыққа дәріптеп танытуға және Бекет Ата мешітін көркейтуге зор үлес қосқаны үшін «Ақмешіт» ұжымы атынан «Алғыс Хат»;
      ✦ Республикалық әлеуметтік идеялар мен жобалар жәрмеңкесінен, «Жергілікті қоғамдастықты дамыту және Қазақстанды әлеуметтік модернизациялау» аталымы бойынша Сертификаттар;
      Тағдыр жолы жұмыр жүректі пендесінің маңдайына жазылып қойылған өмірде қоғам тарапынан көмек күтіп, мейірімділік нұры жүзінен шуақ шашқан өзгелерден жәрдем күтетіні анық. Бірақ, жетімін жылатпай, жесірін тентіретпеген елдің ұрпағы емеспіз бе? Танымымызға ауырлау келсе де қанаты астында күн көріп жатқан бүгінгі нарықтық қоғамда, әлеуметтік аз қамтылған отбасылардың жүзіне күлкі үйіріп, қолындағысымен бөліскен жомарт жүректі жандар ортамызда баршылық. «Әлем өз білігінде жақсы адамдардың күшімен, жасаған жақсылығымен айналып келеді», - деген сөз бар ата сөзін таңдап өскен есті адамдардың есінде жүз қайталанатын сөздің шындығын бүгінгі қоғам дәлелдеді. Міне, осы бір сөзіміздің дәлелі бүгінгі кейіпкеріміз Аманқос Махмутұлы. 
      Еңбек жолын ұстаздықтан бастаса да, ұғымында бұлқынған ұлы істері мен игі жұмыстарды іске асырып, азаматтық қоғамның қалыптасуына өзіндік еңбегін сіңіріп келе жатқан, пайымында парасаттылық, адалдық тұнған, сөзі мен ісінен мейірбандық пен әділдік, имандылық нұрын төгіп тұратын Аманқос Махмутұлы сынды, қиын кезде нардың жүгін көтеретін азаматтардың қатары көп болғай!